Монголия Монголия - биография, образование и работа

Шинэ зүйл сурч мэдэх

Дуулж чаддаг бүх хүний дууг сонсоно

Зөндөө зөндөө

odno's talk show

Монголын нууц товчоо

Аргалын утаа боргилсон Малчны гэрт төрсөн би Атар хээр нутгаа Өлгий минь гэж боддог Цэнхэр манан суунагласан Алсын бараа ширтээд Цэлгэр сайхан нутгаа Сэтгэл бахдан харахад Yлээж байгаа салхи нь Yнсээд байгаа ч юм шиг Өршөөлт ээжийн минь гар Илээд байгаа ч юм шиг Энэрэнгүй сайхан санагдахад Элэг зүрх минь догдолж Хосгүй баярын нулимс Хоёр нүдий минь бүрхдэг

Миний нутаг шүлэг - Монголын хилийг тодорхойлсон байжээ Д.Нацагдорж гуай үнэхээр агуу хүн байжээ. 1924 онд Орос, Хятадууд нууц хуувилдаан зохион монголын газрыг өөрийн болгох гэж байхад өөрийнхөө чаддаг зүйлээр эх орноо хамгаалж байсан байна. Доор би миний нутаг шүлгийг нь орууллаа. Та бүхэн анхааралтай хардаа. Хэнтий, Хангай, Соёны өндөр сайхан нуруунууд Хойд зvгийн чимэг болсон ой хөвч уулнууд Мэнэн, Шарга, Номины өргөн их говиуд Өмнө зvгийн манлай болсон элсэн манхан далайнууд Энэ бол миний төрсөн нутаг Монголын сайхан орон гэж сайхан шүлэг бичсэн байгаа юм. Энэ шүлэг-т гардаг Соёны нуруу одоо Оросынх болсон. Мэнэнгийн тал хятадынх болсон байгаа. Энэ шүлгийг бичих үед монголынх байсан нь шүлгээс харагдана. Тэгэхээр энэ шүлгийг мэдэхгүй монгол хүн одоо бараг үгүй биз. Д.Нацагдорж гуай энэ шүлгээрээ эх орныхоо хилийг зааж, үр хойчдоо байнга санаж явахаар үлдээж өгчээ.

Бие минь тэнд төрсөн болохоор Бас сэтгэл минь тэнд төрсөн болохоор Билэг оюун ухааныг тэндээс авсан болохоор Би тэнд хайранд өлгийдүүлж,хайранд зодуулж өссөн болохоор Би түүнийг эх орон гэж нэрлэдэг ээ Наран жаргавч саран мандах гэрлийн эх орон Навч нь унавч цас нь өнгөлөх цагаахан эх орон Нас нэмэхэд улам ойртох соронзон эх орон Намайг шүлэг болгон хувиргах ухаарлын эх орон Халуун хэвлийгээсээ түрж эрдэнийн чулуу гаргаж байдаг Хаанахын ч хүүхэд атаархам хаан шиг тоглож байдаг Хадаган өнгөтэй тэнгэрээр өдөржин хучуулж байдаг Хав хар нөмрөгийг очир алмаазан шигтгээтэй нь тийрч унтаж байдаг Хойморт нь Бурхад заларч байдаг Хажууханд нь хүүхэд Бурхан эрхэлж байдаг Тулганд нь галын Бурхад инээж байдаг Төрсөн гэр минь Бурхадын гэр байдаг Сүүний үнэр шингэсэн бор тэрлэгний энгэрт миний эх орон үнэртэн байдаг Сүмэн өвсний толгой хөдөлгөх төдий салхинд миний эх орон аргадуулан байдаг Түрүү морины хөлсөнд миний эх орон дусланхан байдаг Түрүүлсэн бөхийн дэвэлтэнд миний эх орон хотолзонхон байдаг Хоёулаа ирсэн шувууд гурвуулаа болоод буцдаг миний эх орон учрал хайрын эх орон Холд очсон морьд нь нутгаа тэмцэн гүйдэг миний эх орон санан тэмүүлэхийн эх орон Түмэн өнгийн цэцгээ хөлд минь дэвссэн миний эх орон хүндэтгэл хайрлахын дээд эx орон Түнэр харанхуйд сэтгэлд минь бадамлан асах миний чиний хайрын галын эх орон Намираа зөөлөн бороонд нь сэтгэл ариусч байдаг Намуухан будрах цасанд нь хорвоо ариусч байдаг Нүүж сууж явахдаа бууриа цэвэрлэж байдаг Нүгэл тогтох аргагүй миний эх орон ариухан эх орон Уулын оройд нь салхи исгэрч бодлыг алсад хүргэж байдаг Урсгал гол нь анагаах увьдсыг шингээж урсаж байдаг Уртын дуу нь дэлхийгээс тасарч гарч байдаг Уяхан замбуу тивийн наран таанын үнэрт согтож байдаг Таван өнгийн солонго нь нарны гэрлийг задалж байдаг Таван хошуу мал гэрээ тойрон ижилсэж байдаг Талын Таван Толгой нь хайрын учралд дуудаж байдаг Таньж,мэдэж дуусашгүй миний эх орныг МОНГОЛ гэж нэрлэдэг ээ Нутгийн минь бор чулуунд миний эх орон багтанхан байдаг Намар намрын навчисны хээнд миний эх орон тодронхон байдаг Настай ээжийн минь духны үрчлээнд миний эх орон долгиотон байдаг Нулимстай нүдийг минь салхи нь арчдаг ЭХ ОРОНТОЙ учраас би бардамхан aлхдагаа

Индифферентные

Бөө мөргөл /шаманизм/

личное развитие

интеллект и креативность

очень негативное

очень негативное