Арука Бауыржанова - биография, образование и работа

Айтқанымдай, кітап оқу, өлен тындау, волейбол ойнау, өлен шығару менің қызықшылығым

классикалық өлен естіген ұнайды, және қазақша өлендер естимін рэптен баска, бір сөзбен айтқанда тыныштықты ұнатам

теледидар көргенді ұнатпаймын, анда санда болмаса

бағдарлама көрсемде, тек ғана ақын жазушылар туралы көремін

мен кітаптардан тек ғана қазақша оқығанды ұнатамын.(Мұқтар Әуезов, Мұқағали Мақатаев, Абай Құнанбаев)

маған ұнайтын ойындар көп, бірақ волейбол мен үшін ерекше ойын деп білемін

Абай Құнанбаевтың Ата-анаға көз қуаныш деген өлені Ата-анаға көз ќуаныш— Алдына алған еркесі. Көкірегіне көп жұбаныш, Гүлденіп ой өлкесі. Еркелік кетті. Ер жетті, Не бітті? Оќытарсың молдаға оны, Үйретерсің әрнені. Медеу етіп ойы соны, Жаны тыныштыќ көрмеді. Жасында күтті, Дәме етті, Босќа өтті . Ата көңілі жанбаса бір. Артыќ өнер шыќпаса Ел танымай, үй танып ќұр, Шаруасын да ұќпаса. Үміті ќайда? Соны ойла, Абайла! Сүйер ұлың болса, сен, сүй, Сүйінерге, жарар ол. Сүйкімі жоќ ќұр масыл би Сүйретіліп өтер сол. Табылмас ќайла. Ойбайла Не пайда? Зарланарсың, ойланарсың Не болам деп енді мен. Ќұрбылардан ќорланарсың, Тәңірі ісіне сен де көн. Ќайғысыз бенде Көрдің бе, Өміріңде? Тәңірі сорлы етсе бенде, Не бітірер ќұр жылап. Жігері жоќ аќылы кенде, Жанбасыңнан жат сұлап! Бір жаман мен бе? Дедің бе Көңіліңде?

Мұқағали Мақатаевтың Менің Арманым өлені Мен жырламаймын, Сырласамын. Сыры бар замандаспен мұндасамын. Асыққан уақытпен, Адымымды Абайлап, анда-санда бір басамын. Көгендеп жыр қосағын, Келмейді жыр жасағым. Бөгендеп бетонменен қоя алмаймын, Өзінше емін-еркін туласа ағын. Ғайыптан пайда болған сайтандайын. Жыр туса, қайтармаймын. Улатып май тандайын, Ащы тіл ақиқатын айтар дөйім. Жаныңнан жалындаған өрт кетпеген, Жалықпай өзімді-өзім зерттеп келем. О, жүрегім! Орныңнан қобалжыма, Жарамсақ жалғандыққа беттетпеген! Тіптен де мен емес-ті, «Мен» дегенім, Сендірмеймін, Сенбеңдер сенбегенің. Басқаның жаны-сырын ұғу үшін, Өзімді зерттегенді жөн көремін. Мендегі бар, Сенде бар, онда да бар. Демек, сенің, «Менің» де сонда қалар... Өз жанынды алдымен жайып таста, Жақсылықтың көкесі сонда болар. Не шығады бәрін де сүйем деуден? Бәрін де сүйемін деп, иемденген. Бәрін де мен де сүйем, Айтпан бірақ, Отырып оңашада күйер кеудем... Күйер кеудем... Сондықтан күйінемін. Жасырман, жырым да сол жиі менің, Жыр жазу, кім біледі, ермек шығар?! Ақын болу — Неғылған қиын едің!!! Жырым көп әлі менің жазылмаған. Кенім көп әлі менің қазылмаған. Қалдырып болар-болмас қазынамды, Неліктен бір күні мен жазым болам?! Қуалап тіршіліктің көбелегін, Қап қойды капелімде көп өлеңім. Жалғызым, жаным менің — жырым менің, Қалдырып сені артыма неге өлемін. Жазайын, жалықпаймын, жасырмаймын, Қашан қалғып кеткенше басылмаймын. Ая деп ажалға мен бас ұрмаймын, Шоқ шайнап, от бүріккен Қасымдайын!

семья и дети

доброта и честность

негативное